Annyong!

Het lijkt alweer een eeuw geleden dat ik hier wat heb geschreven, maar nog zo kort geleden dat ik naar Korea vertrok. Over precies een maand vertrek ik alweer richting het net zo regenachtige Nederland. Ik voel me inmiddels helemaal thuis en alle rariteiten neem ik voor lief. Ter gelegenheid van dit verhaal zal ik nog even mijn best doen om er wat opvallendheden uit te persen!

Afgelopen weekend vertrok ik samen met Nicolette op mijn hakken (wat een vrouwenuniversiteit al niet met mijn schoenkeuze doet) richting Seoul Grand Park. Ik had niet gedacht dat het zo groot zou zijn als het was, alhoewel het natuurlijk geen verassing moet zijn als het Seoul GRAND Park heet... Het was vast de kimchi die mijn hersenen heeft aangetast.
Seoul Grand Park is dus een gigantische dierentuin in een prachtig gelegen gebied. Aangezien ik mezelf altijd uren zoet kan houden in de dierentuin was ook dit bezoek geen uitzondering. Mijn hakken begonnen pas op de terugweg pijn te doen, toen de Koreaanse popmuziek die uit de speakers van de dierentuin knalde al lang niet meer te horen was. Het weer was voortreffelijk en we mochten, vast vanwege onze haarkleur, met een vreemd lachende zeeleeuw op de foto (zie foto's). De beren deden uit enthousiasme een dans om hun maaltijd in ontvangst te nemen.

Al met al een mooi dagje die we hebben afgerond met ongegeneerd shoppen voor 5 000 won per shirt. Hier kwam ik ook weer eens in aanraking met de winkelmedewerkers die waarschijnlijk iets te veel soju achter de kiezen hebben, het kan allemaal. De beste jongen van de schoenenwinkel sleurde me zijn winkel in. Wanneer ik besloot niks van hem te kopen gaf hij me lachend twee harde meppen en probeerde me met man en macht in de winkel te houden. Een heus gevecht na een lange dag.

Het slaan is hier heel normaal. Nu ik de taal aan het leren ben begrijp ik het ook wel. Het is maar wat lastig om je te uiten in het Koreaans.

Ook zijn Nicolette en ik erachter gekomen dat de beruchte gepermanente vrouwen boven de 40 een eigen benaming hebben: Ajuma's. We hebben hier zelfs twee presentaties van mogen aanschouwen in onze cultuurles! Ze werden als een apart gender geportretteerd en de visuele eigenschappen konden tot in de puntjes worden aangegeven. Heerlijk!

Nu het eind in zicht is wil iedereen wanhopig feestjes vieren, dat ga ik nu dan ook doen. Volgende week begint de tentamenweek dus ik heb het voor het eerst sinds mijn verblijf druk met school. Alle opdrachten afronden en lekker leren! Verder is alles kwenchanhayo!!

Annyong Haseyo!

PS. mensen uit Hong Kong kunnen niet fietsen!