Templestay; een nachtmerrie in Seoul

Na de 2052ste verjaardag van Buddha te hebben gevierd, heb ik dit weekend een Templestay mogen meemaken...

Dat houdt in dat je een weekend meedraait met de tempel en ervaart hoe een Buddhistische monnik zijn leven invult... Interessant, zou je misschien denken, maar als je Marloes heet had je al van tevoren kunnen raden dat dit een hel zou worden.

Samen met nog zo'n 40 uitwisselingsstudenten en Koreanen kregen we uitleg van een kale monnikvrouw (ik vond haar maar eng). 'Buddha is in your mind! Buddha is in everyone's mind! You must clear your greedy, angry and ugly mind!'

Het in kleermakerszit zitten lukte nog wel, maar de overige rituelen waren duidelijk NIET voor mij weggelegd. Bij het buigen en bidden naar Buddha stootte ik uiteraard mijn hoofd tegen de grond met als gevolg een grote bult...
Het avondeten kwam veel te laat en bestond uit belachelijke rituelen en een belachelijke selectie aan voedsel (rijst, kimchi, de alom bekende zweetsoep en konijnenvoer). Aangezien ik honger had als een paard ging het bij mij helemaal fout en liep het letterlijk in de soep. Ik was vergeten mijn 'kom te schudden' toen ik het water ontving (om nota bene mee te kommetjes mee af te wassen... nooit van afwasmiddel gehoord denk ik... het deed pijn in mijn nog altijd passievolle afwashart) en eindigde met een liter schoonmaakwater, wat je tot slot traditioneel mag opdrinken... wederom; wat een hel!
Ook moest uiteraard mijn wierrookstokje breken en niet aangaan toen ik deze moest aansteken voor 'the mountaingod' en zijn trouwe rakker; de tijger.

En alsof dat nog allemaal niet erg genoeg was, werden we om 3.00 's nachts onze slaapzaal uitgetrokken om 108 keer naar Buddha te buigen (dat is dus opstaan-> knieën op de grond -> hoofd op de grond) vreemde koreaanse liederen zingen,een uur mediteren en een berg beklimmen om daar idiote ochtendgymnastiek uit te voeren op Noord-Koreaans aandoende muziek en bejaarden.
Dat alles ZONDER ontbijt .Om het nog maar eens te zeggen: Wat een hel.

Mijn conclusie: Ik ben niet bepaald fan van religies en het Buddhisme heeft daar bij deze ook volop aan meegeholpen! De monniken zijn volkomen van de pot gerukt!

Maar om toch nog een beetje positief te blijven over deze ervaring: De pakjes waren ronduit ENIG! (zie foto's)

Nu ga ik even drastisch slaap inhalen (het voedseltekort heb ik al ingehaald met een te grote hoeveelheid donuts ^^)

Voor de liefhebbers: de Heart Sutra, die voor ons gezongen werd door 3 monotome monnikstemmen, door elkaar heen:
http://www.kwanumzen.com/practice/chants/heartsutrakorean.html

XXX Marloes

PS: Mijn eetavonturen staan een beetje op een laag pitje, het enige wat de hitlijsten heeft gehaald is het VARKENSHOOFD. Het was erg smerig en het hele restaurant stonk naar varkens. Maar ik zou liever 108 varkenshoofdjes eten dan een buddhistische monnik worden!

PPS: Oom Peter, ik heb een clochard op de foto gezet hoor! Hij is 1 van velen die op Buddha's birthday een parade van clochards zonder benen vormde!

Weekje Tokyo!

Ons hostel was in het pitoreske Nishi-Kawakuchi, waar mensen nutteloos midden op straat staan, gokken of gewoon als een idioot op straat schreeuwen. Op internet werd ons hostel al beschreven als een van de meest krakkemikkige van Tokyo, en inderdaad, het Kivas bouwdorp was er niks bij. Met zijn drieën, David (Koreaans Amerikaans), Florian (Frans) en ik, deelden we een 3-dubbel stapelbed en konden we maar net ons kont keren. Maar gelukkig heb ik in de loop der jaren wat camping-skills opgebouwd en was het prima toeven. Vooral omdat het erg goedkoop was, in tegenstelling tot de rest van Tokyo!

De eerste dag hebben we meteen héél veel gezien. Als eerste zijn we naar Akihabara gegaan, oftewel; Electric Town. Hier verzamelen alle nerds zich om de meest fancy technologische apparatuur te kopen en anime comics te kopen. Ook waren hier game halls met 6 verdiepingen! Niet te vergeten zijn de bizarre Hentai porno winkels. Ze zien eruit als speelgoedwinkels en zijn de blijheid zelf. De pornostripverhalen zijn té bizar en bovendien erg hilarisch.

Om echt het gevoel van Tokyo te ervaren zijn we naar Shibuya gegaan. Hier is een gigantische oversteekplaats voor voetgangers, erg indrukwekkend. We hebben hier even heerlijk van genoten onder het genot van een bakje koffie van de Starbucks, die uitkijkt over het geheel.
In Harajuku hebben we raar geklede tieners gezien (zie foto's), nog vreemder dan de mensen op straat... Zelfs sommige bejaarde mensen liepen rond met blauw of paars haar!

De volgende dag besloten we cultureel te doen en naar een tempel te gaan en naar ‘the imperial palace'. Het eerste pakte goed uit, maar het laatste was een hel. We konden het niet goed vinden en in tegenstelling tot Korea, spreekt haast NIEMAND engels in Japan. Alle borden en bewegwijzering is in het Japans dus af en toe kom je geen stap verder. Dit was wel frustratie nummer 1, maar soms ook wel hilarisch. Gelukkig kwam een Japanse vriendin van Florian ons helpen. We hebben voor 30 euro onbeperkt gedronken (SAKE!) en gegeten en zijn voor té veel geld karaoke gezongen. De muziekkeuze was wel uitgebreid en bijzonder (Radiohead, Kings of Leon, Mando Diao??? Niet echt karaoke nummers)

Zaterdag hebben we door Tokyo gestruind met Maki en een vriendin van haar (waarvan ik helaas de naam niet heb kunnen onthouden...hoe slecht) We hebben volgens mij wel 2 uur rondgehangen in een speelgoedwinkel met 8 verdiepingen. Wat een pret! Het speelgoed in Japan is echt geniaal!
De zondag zijn we naar een ‘futuristisch' eiland gegaan. Hier hebben we voor 10 euro katten geaaid, in een nagemaakt Italië gewinkeld en een Toyota-robots een concert zien geven. We wilden ook maar al te graag een lelijk hondje (inclusief kleding) huren, want dat scheen te kunnen, maar helaas pindakaas, dit plan viel in het water.

Om ook wat natuur te zien ben ik de laatste dag een stuk de stad uit gereisd naar ‘Nikko'. Hier trof ik een té mooi natuurpark aan met eindeloos veel tempels. Ik raak inmiddels wel een beetje gewend aan de tempels, maar deze hadden weer een ander kleurtje!

Om mijn verhaal niet te lang te maken laat ik het hierbij, en ik hoop dat de foto's genoeg zeggen! Ik ben nu kapot van mijn reis terug naar huis, ‘Seoul', en ga even uitrusten van het vele metro-reizen (wat overigens echt een hel is in Tokyo, erg verwarrend) het uitgeven van te veel Yen en de overdosis aan rarigheid. Ik ben stiekem wel weer heel blij om in het goedkope, vrolijke Korea te zijn!

Pre-Koninginnedag op z'n Chinees

Geheel onverwacht heb ik me vandaag in China gewaand! Het gebeurde vanmiddag, waarop ik te horen kreeg dat de Olympische vlam naar Seoul zou komen. Dan denk je: ach, een vlammetje, wat zou het?

Maar de Olympische Spelen in Bejing hebben nogal wat voeten in de aarde. Er wordt namelijk geroepen de spelen te boycotten vanwege het schenden van mensenrechten in China/Tibet.
Daarom had heel China zich naar Seoul, City Hall, begeven om daar de Spelen te promoten!
Na een korte verkleedpartij bij een traditionele 'changing of the guards' bij een van de vele paleizen, begaven we ons tussen de joelende menigte. Een rode waas van mensen bedekte het plein en wij (Nederland, Duitsland, Hong Kong & Korea) waren immens populair bij de Chinezen.

Verlept als ik mij die dag voelde, zoveel werd ik op de foto genomen! 'Thank you for supporting!!' Ik zal nu vast als propaganda verschijnen onder het mom van 'Zie deze blanke mensen de Spelen promoten!'

Het was echt te gek, en had wel wat weg van Koninginnedag op het museumplein. Er kwam zelfs nog een slechte, doch bekende Koreaanse girlband optreden (Jewelry voor de kenners onder ons). De kleur was alleen rood in plaats van oranje, maar dat zie ik door de vingers want Koninginnedag ga ik dit jaar maximaal missen vanwege een korte reis van een week (Ik houd het nog even een verrassing!)

Nou, ik zou zeggen geniet van de foto's waarop ik trots met mijn Chinese en Koreaanse vlaggetje wapper!

Tot over een tijdje!

De boot naar Texel, Strand, Duitsers en meeuwen

Deze week is het tentamenweek, en vertoef ik veel tijd binnen. Desondanks wil ik jullie de heerlijkheid van het afgelopen weekend niet onthouden! Omdat het de laatste dagen erg zonnig was besloten we naar het strand te vertrekken! Na een helse tocht met de metro richting Inchon (40 minuten, en ik voelde me ontzettend beroerd van de avond ervoor...haha) Namen we daar de boot die verdacht veel weg had van de boot naar Texel. De kwetterende meeuwen zorgden voor een mooi totaal plaatje. Herinneringen dwarrelden naar boven: de boot naar Texel, de introductie op Schiermonnikoog...

Op het eiland moesten we een bus nemen waar we lang op moesten wachten. Daarom hebben we eerst even een vismarktje bezocht. Dat blijft bijzonder. Onidentificeerbare vissen hangen te drogen en worden in keurige patroontjes uitgestald. Wat ik toen nog niet wist, was dat ik enkele van hen later zou verorberen (ja, mijn culinaire avontuur zet zich voort!)

Eenmaal op het strand aangekomen waren we intens gelukkig! Mijn eerdere misselijkheid was in één klap voorbij en dat besloot ik dus te vieren met een bijzondere lunch. Aangezien er alleen maar visrestaurants te vinden waren moesten we het doen met een rauwe lunch... bestaande uit: Zeekomkommers, de beruchte piemelvissen en vissen die we nog niet hebben kunnen identificeren.

Op het strand was het echter wel een beetje koud maar de zonsondergang was prachten en het mensen kijken ook! Ze hielden allemaal hun kleren aan, misschien omdat ze niet graag kleur in hun gezicht willen krijgen. Mijn witte look in de ochtend van misselijkheid... Daar zullen ze jaloers op zijn geweest!

Om de avond af te sluiten besloot ik samen met de Duitser,(want wat is strand zonder Duitsers??) de kermis op Inchon af te struinen. Ik was echter iets té enthousiast en wilde, zoals gewoonlijk, in een attractie. Na de rit was de helft van de Koreanen kotsmisselijk inclusief ik... Waar ik eigenlijk alleen maar om kon lachen tot op zekere hoogte. Toch wel een mooie afsluiter van de dag al zeg ik het zelf!

Ook noemenswaardig is dat er zondagavond een verjaardagsfeest was. Aangezien het lekker warm was, wilden we dit op het dak van de International house vieren. Ene Jean-Marie Gustave le Clezio (google hem en je zult zien dat er een wikipedia pagina aan hem gewijd is) vond het nodig te klagen. Teleurgesteld vertrokken we, om een paar meter buiten de campus het feest voort te zetten. De politie die even kwam kijken wat we deden, was een stuk minder streng dan de mensen van het International House. Ze wilden maar wat graag met ons op de foto!

Annyong!

PS: Ik heb geprobeerd een filmpje te uploaden van een bizarre kermisattractie, helaas werkt youtube behoorlijk tegen. Daarom maar een oude van het Cherry Blossom Festival.

Yoginun hwajangsili yeyo!

Oftewel; 'Hier is de wc!'
Mijn koreaans viert hoogtij! Ik leer nu wekelijks een uurtje koreaans met een toegewezen koreaantje, Hye-Lim. Ze kan geen engels maar leert me koreaans lezen in een rap tempo. Het onthouden van de woorden is wel verdomd lastig, omdat het nergens op lijkt.

Afgelopen weekend ben ik voor het eerst Seoul uitgegaan. Ik heb daarmee ook meteen gemerkt waarom ik dat niet eerder heb gedaan! Op een paar exclusief mooie plekjes na, waren de plaatsen erg pauperig. Over de bus geen slecht woord! Daar kan de interliner nog iets van leren...!
Samen met Nicolette, Marc en mijn favoriete Fransman Florian, zijn we vertrokken naar Gongju. Dat is de hoofdstad van het voormalig Paekje Kingdom, een van de onderwerpen waar Nicolette en ik onze zinnen maar al te graag op zetten voor ons tentamen komende dinsdag!

In Gongju troffen we een fortress op een mooie berg (a la Sound of Music) en een Pizzahut. Dit hield: in een stevige maaltijd en een stevige boswandeling! De beloning op ons geklim en geklauter was dat we hier en daar een eekhoorn hebben gespot en de witte bloesem als sneeuw naar beneden dwarrelde. Eenmaal beneden hebben we een verkleedpartijtje gehouden en zijn we helemaal los gegaan als echte Paekje vrouwen. Wat wil een mens nog meer? (zie foto's)
Onze overnachting was niet om over naar huis te schrijven. Ik zal hier dan ook niet meer woorden over vuil maken, behalve dat de hoofdingang van het hotelletje de hele nacht door muziek maakte wanneer er iemand binnen kwam of vertrok... Het zal hier eens een keer NIET geluid maken..!

De zondag hebben we vooral veel in de bus gezeten. We vertrokken eerst naar Chongju waar eigenlijk bar weinig te beleven viel en gingen snel door naar Songnisan National Park, waar we naar Beopjusa Temple gingen. Hier stond een 33 meter hoge gouden buddha. Dat was wel een tripje waard!

Ook heb ik hier in Seoul een van mijn favoriete bands gezien, Kings of Convenience. Ik ging erheen met Soomin, een van de weinige Koreanen die naar mijn mening een goede muzieksmaak heeft (Iedereen houdt hier van pop en backstreet boys). De Koreanen gingen helemaal los op de rustige muziek, het was echt prachtig. Ook na het concert bleven we nog even, als echte groupies, bij de zij-ingang wachten. Toen Erlend naar buiten kwam bestormden de koreaanse meisjes hem als bijen op de honing. Hi-la-risch.

Oh en Oom Peter; Hier is echt alles heel schoon! Er zijn natuurlijk ook wel wat smerige plekjes, en af en toe komt er een putlucht omhoog die echt niet te genieten is. 'Clochards' wil ik maar al te graag op de foto zetten. Maar iedereen om me heen vindt dat dan zielig. Mijn favoriete Clochard is 'Spiderman'. Hij kruipt over straat op zijn buik, om zijn benen heeft hij een soort rubberen constructie en ondertussen duwt hij een muziekdoosje voort! Wat een held!

Nu ga ik maar weer even aan de soju! Om dan weer een slecht Nederlands nummer aan te vragen in de kroeg. Onze laatste aanvraag, Skinny Jeans, was niet echt een succes bij de andere studenten...haha

Bekijk de foto's voor een impressie van de mooie campus!!!

Annyong Haseyo!

Filmpje: Kings of Convenience - Homesick

Ik wil graag de groetjes doen aan....

Omdat ik deze week vooral van de zon en de regen heb genoten, flink wat alcoholische versnaperingen tot mij heb genomen en de meeste tijd heb doorgebracht op het dak van het International House (waar sindskort een relaxed bankstel staat, ik heb werkelijk geen idee wie dat heeft gedaan...pompidom) Wil ik dit bericht opvullen door even wat mensen de groetjes te doen(en zo hier en daar wat groenten)

Daarnaast ben ik naar het Cherry Blossom Festival geweest wat zorgde voor gezellige foto's, van zoveel bebloesemde bomen als aangeklede hondjes. Zelfs schoeisel was van de partij!

1. De groetjes aan Loek en Dita. Omdat ze zo gezellig bij de webcam voorbij komen:

2. De groenten aan Sonja & Anneke in India!! Omdat ze ik het zielig vindt dat hun internet zo raar doet maar wel jaloers ben op hun huis-tuin-en-keuken-gekko. Bovendien mis ik jullie hier tijdens de feestjes! Het had zo GEZELLIG kunnen zijn!

3. Groetjes aan Willeke in Zuid-Afrika!! Omdat ze alleen maar hard moet werken voor school, terwijl het daar 1000 graden is! De ziel!

4. Inge, omdat ik haar 'trots vind'. Je begint eindelijk je tentamens te maken zoals een echte student dat doet! Niks mis mee!

5. Iedereen die zich nu achtergesteld voelt, want zo ben ik ook wel weer!

Dit weekend maak ik als het goed gaat een uitstapje, en vanavond ga ik naar het concert van Kings of Convenience (wat hoogstwaarschijnlijk een avontuur wordt om alleen al te vinden) Dus volgende keer weer een spannend verhaal vanuit Zuid-Korea!

Tot sinas!

Buddha en ik

Hoi!

Vanwege mijn twee bezoekjes aan Buddhistische tempels met iets van 200 foto's zet ik maintenant (ja, ook mijn Frans gaat hier vooruit) een aantal goede plaatjes online!

Beelden zeggen nog altijd meer dan woorden, dus genoeg over de tempels!

Wat ik jullie ook niet wil onthouden is:

- Stelletjes lopen hier iets te vaak in dezelfde kleding
- Vrijdag is omgedoopt tot een 'rare -dingen-eet-dag', gisteren hebben we rare kauwgom-achtige varkens ingewanden opgegeten
- Ondanks dat ik op een vrouwenuniversiteit zit ontmoet ik toch wel wat Koreaanse kerels! Gisteren was ik het middelpunt van bellangstelling bij een groep van 20 Koreaanse studenten, hi-la-risch!
- Oja, Marloe betekent in het Koreaans 'full base' bij baseball. Laat dat nu een heel populaire sport zijn hier!
- Bij de McDonalds kwakt iedereen zijn patat op het dienblad, want eten doe je samen. ALLES deel je! Soms krijg je per groep 1 glas water. Ieeeehl
- Rutger moet zijn naam veranderen als hij ooit naar Korea gaat. Het eerste wat mijn buddy, Yu-Jin, vroeg toen ik zijn naam noemde was 'heeft hij ook een Amerikaanse naam?'(alle Koreanen hebben een Amerikaanse naam voor het gemak..!)

Groetjes! (en Anneke, je krijgt de groenten terug!)

(door de traagheid van Youtube, deze keer alleen een slecht Koreans hitje)

Moddervis, Zijderups en de Koreaanse Oorlog

Ter ere van het feit dat het tijdverschil is afgenomen van 8 naar 7 uur, weer een stukje van mij. Ik heb weer een hoop leuke dingen ontdekt de afgelopen dagen!

Ik zal maar weer beginnen met wat culinaire uitdagingen. Ik ben aardig op dreef en heb moddervis en zijderups gegeten. Het eerste was een prutachtig soepje en het tweede een misselijkmakend insect (zie foto's)

Ook zijn Nicolette en ik sinds kort fanatiek beoefenaars van het spel Taiko No Tatsujin! Een trommelspel in de arcadehal. Populair bij jong en oud (mannen in pak van een jaar of 60) en erg intensief. Nicolette heeft zelfs haar vinger ernstig verwond tijdens haar ongekende fanatisme.

Er is ook flink geshopt, en maak je niet dik moeder, het kost hier haast niks! 3 á 4 euro voor een shirtje. Tijdens het winkelen in het hipste shopgebied Myeongdeong vergat ik helaas de tijd en moest ik vanaf het metrostation bij de campus naar mijn lokaal sprinten. Erg naar als de zon hier ook eindelijk een keer schijnt, er honderd tergend trage Koreanen voor je voeten strompelen en OJA, de campus is op een BERG gebouwd. Maar een goede work out is nooit verkeerd.

Het shoppen heeft zich dit weekend weer voortgezet in ons favoriete winkelcentrum, een heus paradijsje, de COEX mall. Hier gingen we heen vanwege het aquarium wat volgens het overenthousiaste Amerikaanse meisje, Ashley Burt (beter bekend als Ashley Butt), amaaaazing zou zijn. Dit was ook het geval! Ondanks het overheersende grut heb ik veel vreemde vissen gezien. Er waren zelfs apen. Aan de aankleding was wel weer te zien dat de Koreanen écht niet goed zijn, ze hebben de vreemdste aquariums (een wc-pot bijvoorbeeld..!!)

Verder stonden de afgelopen dagen vooral in het teken van de Koreaanse oorlog. Voor degenen die niet op de hoogte zijn van de situatie: google het maar even. Ik heb het War memorial museum bezocht, wat supergroot was en indrukwekkend. Nicolette en ik voelden onze mannelijke genen opspelen bij het aanschouwen van de vliegtuigen, tanks, raketten en duikboten. Jawel!
Vandaag heb ik met een grote groep internationale studenten een gedeelte van de DMZ bezocht. Dit is de zogenaamde ‘demilitarized zone' bij de grens tussen Noord- en Zuid-Korea. We zijn de ‘Third tunnel' in gegaan (met über-sexy helmpjes). Dat is 1 van de 4 tunnels waardoor Noord-Koreanen naar het zuiden zijn gevlucht. Ook hebben we naar het noorden gegluurd vanaf een uitkijkpunt. Streng bewaakt en we mochten alleen foto's maken vanaf een gele lijn.

Last but not least, het was kermis bij de DMZ. Ze hadden zelfs een discotrain!

Hier nog wat punten waaruit blijkt dat Koreanen nog steeds gek zijn:
- We kregen kauwgom van een meneer uit de trein
- Ze drinken water uit PAPIEREN zakjes
- Overal op de campus wordt gebouwd, bruggen en paadjes schieten uit de grond
- 's Avonds staat er een mannetje bij het zebrapad te fluiten met een lichtzwaard
- Presidentskandidaten...tja, die staan op de vreemdste plaatsen campagne te voeren

Annyongi Kyeseyo!
PS: Ik kan al een beetje Hangul lezen! En let op het filmpje op Nicolette haar laatste kreet.